Ηταν ένα από τα πρώτα γκρουπ που τα αποκάλεσαν «οι επόμενοι Smiths». Οι James αναγνωρίστηκαν ως θεσμός στη βρετανική alternative μουσική σκηνή των δεκαετιών του '80 και του '90, με το ευχάριστο pop-folk ύφος τους.Νωρίς στην πορεία τους ευλογήθηκαν από επαίνους της ηγετικής μορφής των Smiths, του τραγουδιστή Morrissey, και αυτό αποτέλεσε μελλοντική ευλογία και κατάρα, ταυτόχρονα. Σχηματίστηκαν στο Μάντσεστερ το 1982, όταν ο Paul Gilbertson με την κιθάρα του, ο Jim Glennie με το μπάσο του και ο Gavan Whelan με τα ντραμς του συνάντησαν τη φωνή του Tim Booth στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και του ζήτησαν να συμμετέχει στην νεοσυσταθείσα τότε μπάντα τους. Στη διάρκεια του επόμενου έτους η μπάντα εμφανιζόταν τακτικά σε τοπικά κλαμπ και το 1983 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους EP «Jimone».
Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε το επόμενο ΕΡ τους «James II» και ο Morrissey τους επιδοκίμασε δημόσια, ζητώντας τους να ανοίγουν τις συναυλίες των Smiths. Το καλοκαίρι του 1985 ο Larry Gott αντικατέστησε τον Gilbertson και το γκρουπ άλλαξε δισκογραφική εταιρεία. Τον ίδιο χρόνο ηχογραφήθηκε το ντεμπούτο άλμπουμ τους «Stutter», που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1986 αποσπώντας θετικές κριτικές. Τα επόμενα δύο χρόνια περιόδευαν συνεχώς, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τη βάση των οπαδών τους. Το 1988 κυκλοφόρησαν το επόμενο άλμπουμ τους, «Strip-Mine», που όμως δεν απέφερε σημαντικά κέρδη στη δισκογραφική τους, με αποτέλεσμα να επέλθει η αλλαγή. Υπό τη σκέπη της νέας εταιρείας κυκλοφόρησαν το live άλμπουμ «One Man Clapping», που σημείωσε μεγάλη επιτυχία.
Το 1990 ο Whelan αντικαταστάθηκε από τον David Baynton-Power και οι James επεκτάθηκαν σε σεπτέτο με την προσθήκη του κιμπορντίστα Mark Hunter, του βιολονίστα Saul Davies και του τρομπετίστα Andy Diagram. Με τη νέα σύνθεση και σε νέα δισκογραφική, κυκλοφόρησαν το φθινόπωρο το «Gold Mother», που σύντομα συνάντησε την επιτυχία, και το 1992 το «Seven». Χωρίς τον τρομπετίστα Diagram και συνεργαζόμενοι και πάλι με τον παραγωγό Brian Eno προχώρησαν στη δημιουργία του «Laid». Τo άλμπουμ -με τα αγαπημένα «Sometimes» και «Say Something»- ήταν πιο ήσυχο, αλλά και περισσότερο φιλόδοξο ταυτόχρονα και απέσπασε μερικές από τις καλύτερες κριτικές στην ιστορία του συγκροτήματος. Το live άλμπουμ «Wah Wah» κυκλοφόρησε το 1994 με ανάμεικτες κριτικές και ακολούθησε ένα μακρόχρονο διάλειμμα, κυρίως εξαιτίας της αποχώρησης του κιθαρίστα Gott. Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα χρόνια, μέχρι οι James να παρουσιάσουν το διάδοχο του «Laid» και σ' αυτό το χρονικό διάστημα το κοινό τους ήταν φανατικό και απόλυτα προσηλωμένο. Επέστρεψαν το 1997 με το νέο τους δίσκο «Whiplash» και το πετυχημένο τραγούδι «She's A Star», έχοντας στο μουσικό τους οπλοστάσιο την κιθάρα του Adrian Oxaal.
Τον τελευταίο αντικατέστησε ο Michael Kulas, και το 1999 κυκλοφόρησε το «Millionaires».
Το άλμπουμ που το διαδέχτηκε το 2001, ήταν το «Pleased to Meet You», με τη μεγάλη επιτυχία «Getting Away With It». Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, ο Tim Booth ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το γκρουπ που σχημάτισε πριν από είκοσι χρόνια. Τα μέλη που έμειναν πίσω αποφάσισαν αν συνεχίσουν, ωστόσο οι James διαλύθηκαν επίσημα με την ολοκλήρωση της περιοδείας τους.
Το 2007 ανακοίνωσαν την επανένωσή τους και την έναρξη περιοδείας για την προώθηση της συλλογής «Fresh as a Daisy: The Singles». Το Σεπτέμβριο του περασμένου χρόνου η μπάντα βρέθηκε στο Warsy Chateau στη Βόρεια Γαλλία, προκειμένου να γράψει και να ηχογραφήσει την πρώτη της δουλειά έπειτα από επτά χρόνια. Αυτή κυκλοφόρησε πρόσφατα, υπό τον τίτλο «Hey Ma».
Στο εξώφυλλο του άλμπουμ απεικονίζεται ένα μωρό που κοιτά ένα όπλο. Η άμεση αντίδραση της Μεγάλης Βρετανίας δεν οδήγησε σε σχετική απόσυρση, καθώς οι James υποστηρίζουν ότι «το συγκεκριμένο εξώφυλλο συμβολίζει κάτι, όπως ακριβώς και η μουσική μας».
Οσα οι ίδιοι λένε σχετικά με αυτή την τελευταία δουλειά τους, ίσως να στερούνται μετριοφροσύνης -«δεν θα ανταγωνιστούμε την προηγούμενη δουλειά μας, απλά θα την ξεπεράσουμε»-, ωστόσο τα αποτελέσματα είναι μάλλον ακόμα πιο θεαματικά. Και αυτό γιατί το «Hey Ma» συλλαμβάνει εκ νέου το πνεύμα του κορυφαίου «Laid», ενώ την ίδια στιγμή είναι φορέας του καινούργιου. Πάντα οι James καταπιάνονταν με τραγούδια ανασφάλειας, δυσφορίας και ψυχοπαθολογίας.
Το νέο είναι ότι η επιφυλακτικότητα προς τον κόσμο αντικαθιστά την ανία και την κούραση που αυτός προκαλεί, η φιλικότητα παίρνει τη θέση του εκφοβισμού. Και όλο αυτό το νέο κύμα προσφέρεται περιτυλιγμένο με την κορδέλα της φευγαλέας οικειότητας. Και έτσι απλά οι James, μέσα από την ανάκαμψή τους -αν και για μερικούς στερούνται, ίσως, τη λάμψη του παρελθόντος- φαντάζουν ωστόσο περισσότερο γοητευτικοί και ουσιώδεις.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΛΟΥΒΑΡΗΣ – gkoul@naftemporiki.grt
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου